Şema Terapisi

Şema terapi, terapi ilişkisinin hastanın ihtiyaçlarını tanıyan, ifade eden, doğrulayan ve (bir dereceye kadar) karşılayan bir ilişki olduğu sınırlı yeniden ebeveynlik görevini içerir .
Şema terapinin ikinci 'merkezi direği', terapistin empatik ve yargılayıcı olmayan bir şekilde hastayı uyumsuz davranışları ve bilişleri konusunda yüzleştirdiği, kendi kendini yenilgiye uğratan doğasını vurguladığı empatik yüzleşmedir (Young ve diğerleri, 2003).
Şema terapi vaka kavramsallaştırması, hasta semptomlarını tanımlamak, mevcut tetikleyicileri belirlemek, sorunların ortaya çıkması ve sürdürülmesi için mekanizmalar önermek ve hastaların sorunlarının nasıl çözülebileceği hakkında bir 'hikaye' sağlamak için kullanılır.
Şema terapi, hem bir değerlendirme aracı hem de bir müdahale tekniği olarak rehberli imgelemeden kapsamlı bir şekilde yararlanır.
Şema terapisinde kullanılan bilişsel teknikler şunları içerir: veri toplama, yeniden çerçeveleme/yeniden ilişkilendirme, şema bilgi kartları ve günlükler ve şema diyalogları.
Şema terapide kullanılan duygu odaklı teknikler şunları içerir: rol yapma / sandalye çalışması ve rehberli imgeleme.
Şema terapi ile kullanılan davranışsal teknikler şunları içerir: imgelemede veya rol oynamada uyarlanabilir davranışın provası, davranışsal ev ödevi ve ödüllendirici uyarlanabilir davranış.